Όσο οι άνθρωποι από-ποιούνται των ευθυνών τους για τον κόσμο τον οποίον κατεδαφίζουν με τη στάση τους, τόσο θα γεννιούνται "καταραμένοι" ποιητές, να τους ζωντανεύουν σε λίγες στροφές τις αποποιήσεις τους. Συχνά ως εφιάλτες. Άλλοτε με υψηλή συμβολιστική που δανείζει και δανείζεται από τη γλώσσα του Θεού Όνειρου.
Μία νέα λοιπόν προσθήκη στην ψηφιακή μας βιβλιοθήκη, 7 ποιήματα, για εμάς τα καλύτερά, του Gerard de Nerval, παρμένα από το συλλογικό του έργο "Οι Χίμαιρες". Και τα 7 σε τρεις γλώσσες:
Την πρωτότυπη του ποιητή, τη Γαλλική, την Αγγλική και την Ελληνική.
Δεν διεκδικούμε κάποια "πρωτεία" με τη μεταφραστική μας απόπειρα αυτή. Περισσότερο, θέλουμε να προτρέψουμε, όσους έχουν μείνει να διαβάζουν, να ασχοληθούν με τη γενιά που σήκωσε ανάστημα μέσα από το γενικότερο κίνημα του Ρομαντισμού, και έκτοτε, ενέπνευσε ένα ετερόκλητο κρίσιμο πλήθος, που θέλησε να πλάσει μία ανώτερη συνείδηση, παλεύοντας άνισα, αλλά όχι άδοξα ή μάταια, με τις εκπτώσεις που ηθελημένα ή βίαια, οι άνθρωποι δέχονται να μαρκάρονται και να περιφέρουν για "ζωή".
Ντύσαμε τα ποιήματα αυτά, το καθένα με το δικό του θεματικό, και ευελπιστούμε, όσοι και όσες ανοίξετε αυτό το αρχείο, να αναζητήσετε τις δικές σας θύρες, που θα οδηγήσουν στο ίδιο πεδίο μάχης ιδεών, όπου κάθε ένας από τη γενιά των "καταραμένων" ποιητών σκάλισε τον δρόμο με τις πένες τους.
(Αν δεν βλέπετε το αρχείο σε προεπισκόπηση, πατήστε πάνω δεξιά το βέλος και θα ανοίξει σε νέο παράθυρο)
"Ενώ κατέβαινα πάλι προς το λιμάνι, μου έτυχε μια παράξενη περιπέτεια μέσα σ’ έναν από τους μύλους με τα έξι φτερά που διακοσμούν τόσο αλλόκοτα τα υψώματα όλων των ελληνικών νησιών. Ένας ανεμόμυλος με έξι φτερά να χτυπούν χαρούμενα τον αέρα, σαν τα μακριά διάφανα φτερά των τζιτζικιών, βλάπτει πολύ λιγότερο την προοπτική από ό,τι οι απαίσιοι μύλοι της Πικαρδίας ωστόσο και τούτοι παρουσιάζουν μέτριο θέαμα μπροστά στα επιβλητικά ερείπια της αρχαιότητας.
Δεν είναι θλιβερό να σκέφτεσαι ότι η ακτή της Δήλου είναι γεμάτη ανεμόμυλους; Οι μύλοι είναι και η μοναδική σκιά αυτών των άγονων τόπων που ήταν άλλοτε σκεπασμένοι με ιερά δάση."
-Στην περιοχή Μύλοι στην Ερμούπολη. 1851-