Ακριβή παραγωγή για ένα φτηνό έργο. Στο τέλος της παράστασης για τη Μακεδονία & τηλεοπτική δήλωση από τον Οίκο μας.

Στον απόηχο του Συλλαλητηρίου της 20ης Ιανουαρίου, και αναμένοντας την τελική ευθεία για την ολοκλήρωση του προ πολλού προετοιμασμένου σεναρίου, εντός του κοινοβουλίου, συνεχίζουμε και παρακολουθούμε την όλη διαδικασία, όχι με κάποια αγωνία, αφού όπως είπαμε, είναι ήδη κατανοητό το ότι βλέπουμε θέατρο, και μάλιστα φθηνής ποιότητος, και δυσανάλογα ακριβοπληρωμένο.
Χρέος μας είναι, με τις όποιες δυνάμεις μας, να θέτουμε διαρκώς το αίτημα για ακύρωση της διαδικασίας, και για δημοψήφισμα ή και απευθείας εκλογές, κατανοώντας ότι “στου κουφού την πόρτα” δεν έχει νόημα κανένας κτύπος.
Όμως, κουφή δεν είναι η Ιστορία, ούτε ότι καταγράφεται.
Και είναι δεδομένο για εμάς, ότι ούτε απλά θα τελειώσει εν μία νυκτί το όλο ζήτημα, και επιζήμιο θα είναι σύντομα για την χώρα, και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το ούτως ή άλλως πολωμένο κλίμα. Αρκεί κανείς να παρατηρήσει τις ύβρεις, τις ειρωνείες, τις απειλές ακόμη, και το εν γένει άθλιο επίπεδο στις δημόσιες συζητήσεις των πολιτών. Τη χαιρεκακία, που είναι απόλυτος δείκτης
και καθρέφτης της παρούσης συνθήκης που όλο και εκτραχύνεται.
 Υπό τις νέες συνθήκες οι οποίες θα διαμορφωθούν από το ξημέρωμα της Παρασκευής και μετά, πολλά θα χρειαστεί να ειπωθούν, ακόμη περισσότερα να γίνουν. Έως τώρα, ο καθένας προσωπικά και συλλογικά, αναμετρήθηκε με τον εαυτό του και η στάση του απέναντι στο ζήτημα απέδωσε μία σίγουρη εικόνα για το ποιος είναι ποιος, και που τον προσμετράμε.
Το σίγουρο είναι, ότι το ρήγμα που φανερώθηκε στην Ελλάδα, ρήγμα το οποίο προϋπήρχε από πολλά-πολλά χρόνια, και όλοι έκαναν ότι δεν το έβλεπαν, το πολιτισμικό και κοινωνικό ρήγμα αυτό, έχει απροσμέτρητο βάθος, πλήθος σκοτεινών και αιχμηρών σημείων, και μόνον ένας ανόητος θα μπορούσε να αισθανθεί ότι “θα υπάρξει σταθερότητα” στη συνέχεια. Οι χάντρες και τα καθρεφτάκια που μπορεί και να μοιραστούν στους ιθαγενείς, δεν θα θολώσουν καμία εικόνα σε ό,τι έπεται.

Ως Εθνικοί, έχουμε απόλυτη συναίσθηση της σοβαρότητας, και απόλυτη επίγνωση, ότι καμία λύση δεν θα υπάρξει για την Πατρίδα μας, ποτέ και πουθενά, όσο ο μέσος Πολίτης αυτής της χώρας, στρέφεται οπουδήποτε αλλού, πλην της Θέασης του Έθους του, πλην της διεκδίκησης της θέσης του στην Ιστορία του Τόπου του.
Από ένα κράτος που μόνον επειδή “παραπήγαινε το κόστος” πολιτικά, έκανε-για λίγο ίσως- πίσω στην εκποίηση ακόμη και των αρχαιολογικών/ιστορικών τόπων της χώρας, αλλά αρνήθηκε πεισματικά, δεικτικά, και προσβλητικά στο να θέσει το ζήτημα για την Μακεδονία στην κρίση των Πολιτών, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε ουσιαστικό.
Και αν κρίνουμε από τη θεατρική παράσταση που παρακολουθούμε, δεν θα έχουμε να περιμένουμε τίποτε επίσης και στη συνέχεια, με όποια σχηματισμένη κυβέρνηση.
Για εμάς, από το ξημέρωμα της Παρασκευής, ή από όποτε και αν θεωρηθεί λήξαν το “ονοματολογικό” ως θέμα, το κράτος των Σκοπίων θα παραμένει απλώς ως άλλο ένα κατασκευασμένο κράτος δορυφόρο δυνάμεων που το χρειάζονται, που το έντυσαν με μία επίπλαστη ιστορία, όσο έντυσαν εξίσου και την Ελλάδα μας με ένα ράσο σφιχτά-σφιχτά, για να πνίγει ο Εθνισμός της πριν μπορέσει να ανθίσει εκ νέου. 

Εν τέλει, αφήνοντας πίσω μας τις θλιβερές κοινοβουλευτικές περσόνες της καρέκλας και της υπεροψίας, της ατάκας και της πόλωσης, δεν θα ονομάσουμε ποτέ και για κανέναν λόγο ως Βόρεια Μακεδονία το γειτονικό κράτος, όπως επίσης, και θα συνεχίσουμε, με όποιο κόστος, να μαχόμαστε για την ανάδυση του Εθνισμού μας στην αυθεντική του μορφή, αυτή που ως εικόνα μόνον επικαλούνται πολλοί πολίτες, αλλά ελάχιστα ή και καθόλου γνωρίζουν.
Έκαστος, εφ’ ω ετάχθη
Ακολουθεί ένα λίγων δευτερολέπτων βίντεο, με δηλώσεις από τον Οίκο του Θύρσου, στο τηλεοπτικό κανάλι του “Βεργίνα Τηλεόραση” στην εκπομπή της κ.Άννας Τσίμου, “Υπ’όψιν” την ημέρα του Συλλαλητηρίου των Αθηνών, όπου απλώς επαναλάβαμε το αυτονόητο καθολικό αίτημα: Δημοψήφισμα, εκλογές ή και τα δύο.