ανατολή του Πατέρα Ηλίου, την 26η Ιουνίου, Τιμώντας τη Μνήμη των Ηγητόρων Φλάβιου Ιουλιανού
και Γεωργίου Πλήθωνα Γεμιστού.
Μαζί με τα Μέλη του Οίκου, παραβρέθηκαν Ιερουργώντας Μέλη του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών και εκ του Ιεροπρακτικού βραχίονα της ΕΕΘ.
Η ηχηρή και πλήρης. απουσία μνήμης, λόγω και έργω, των κάθε είδους επισήμων ειδημόνων και λειτουργών, ακαδημαϊκών, δημοτικών αρχών, κλπ, για την οποιαδήποτε μνεία και Τίμηση προς -τουλάχιστον- το πρόσωπο του Πλήθωνος, κατά την 26 Ιουνίου, η συνολική άγνοια για το μέγεθος
της αξίας και του ιστορικού βάρους, απλώς αντικατοπτρίζει και αποτυπώνει την εικόνα μίας χώρας
σε αυτή την εποχή, που πασχίζει εν αγνοία της, να παραμείνει Ελλάδα πολιτισμικά.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στην ψευδαίσθηση του χρόνου, ο Οίκος μας,
θα αντικατοπτρίζει μίαν άλλην όψη, αυτήν της Μνήμης, έως την ώρα όπου να αποτελέσει
μίαν απτή όψη του Υγιούς και του ζωντανού πολιτισμού της Ελλάδας.
Του Πολιτισμού, που παράγει την Ευθύνη απέναντι στον ατομισμό.
Το Χρέος απέναντι στην υποχρεωτικότητα.
Το Νόμο απέναντι στην υπονόμευση.
Την Πολιτεία απέναντι στο "κράτος".
Την Φιλοσοφική Παρρησία απέναντι στην υποταγή μίας τεχνηέντως διαμορφωμένης "κοινής γνώμης".
Την ελευθεροπρέπεια απέναντι στην υποταγή των "καταστάσεων".
Την Ζωή ως Τρόπαιο Μνήμης, νικηφόρου βίου, απέναντι στην επιβίωση ως υποταγή στον φόβο.
Τόσο η ποιητική μορφή του Αυτοκράτορα, όσο και η σοφία του Μάγιστρου του Μυστρά,
αποτελούν μοναδικούς Οδοδείκτες για όποιον αναζητεί την διαδρομή που εξυψώνει τον
Άνθρωπο στο ύψιστο των δυνατοτήτων του, τον Έλληνα στην Πολιτισμική του λάμψη.
Τιμή, Δόξα, Μνήμη.
Ζώντες πάντοτε
Οίκος Ελλήνων Εθνικών - Θύρσος