Μέλη του Οίκου μας, τιμώντας την Μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας της 19ης Μαΐου, των σφαγιασθέντων και εκτοπισμένων Ελλήνων του Πόντου, καθώς και των Ασσυρίων και Αρμενίων, συμμετείχαμε στην κεντρική εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος, στον Άγνωστο Στρατιώτη,
καθώς και στην πορεία προς την Τουρκική Πρεσβεία.
Η Μνήμη των γηγενών Ελλήνων που ξεριζώθηκαν, με ανείπωτη βία από τις υπεραιώνιες Εστίες τους, καθώς και η ακόμη αναμενόμενη δικαίωσή τους, δεν ξεχνιέται από κανέναν Ελευθεροπρεπή άνθρωπο, από κανέναν Έλληνα.
Η συνεχιζόμενη αδιαλλαξία του Ισλαμο-Κεμαλικού δικέφαλου καθεστώτος της γείτονος, η προσβολή στην Μνήμη των Νεκρών και εκτοπισθέντων, κορυφώνεται, αποδεικνύοντας μόνον ότι αν πρόκειται να αλλάξει οτιδήποτε ως προς αυτό, θα συμβεί μόνον και αποκλειστικώς με την διαρκή υπενθύμιση προς κάθε κατεύθυνση.
Η Μνήμη των γηγενών Ελλήνων που ξεριζώθηκαν, με ανείπωτη βία από τις υπεραιώνιες Εστίες τους, καθώς και η ακόμη αναμενόμενη δικαίωσή τους, δεν ξεχνιέται από κανέναν Ελευθεροπρεπή άνθρωπο, από κανέναν Έλληνα.
Η συνεχιζόμενη αδιαλλαξία του Ισλαμο-Κεμαλικού δικέφαλου καθεστώτος της γείτονος, η προσβολή στην Μνήμη των Νεκρών και εκτοπισθέντων, κορυφώνεται, αποδεικνύοντας μόνον ότι αν πρόκειται να αλλάξει οτιδήποτε ως προς αυτό, θα συμβεί μόνον και αποκλειστικώς με την διαρκή υπενθύμιση προς κάθε κατεύθυνση.
Ηχηρή παρέμβαση στις ομιλίες, από Τούρκο πολίτη, ο οποίος περιέγραψε πολύ θαρραλέα την συνεχιζόμενη δίωξη των ακόμη ζώντων εκεί Ποντιων, καθώς και την καθολική λογοκρισία στον Τύπο και σε εκδηλώσεις εξίσου θαρραλέων Ακαδημαϊκών της γείτονος οι οποίοι προσπαθούν να αναγνωρίσουν ότι οι πρόγονοί τους έχυσαν βάρβαρα και άδικα το αίμα των αυτοχθόνων Ελλήνων, ήταν ίσως το αποκορύφωμα των ομιλιών.
Ο Ισλαμο-κεμαλισμός, παραμένει το τέρας που καταπίνει αργά και αχόρταγα την όποια ελπίδα των σημερινών κατοίκων της γείτονος, στους οποίους αρνούνται την κατανόηση ότι διαμένουν σε προαιώνιες Ελληνικές Εστίες τις οποίες κατέλαβαν και δεν τους χαρίστηκαν και οφείλουν, το λιγότερο συγγνώμην και σεβασμό προς τους αδίκως σφαγιασθέντες, αντί για τον φθηνό και αισχρό κομπασμό της "επιτυχίας" του αιματοκυλίσματος και του ξεριζωμού που ο σημερινός αρχηγός τους κράτους τους πρωτοστατεί.
Ήταν ίσως η ομιλία που χειροκροτήθηκε όντως από τους παριστάμενους, σε αντίθεση με την παντελώς αδιάφορη κατάθεση στεφάνων από σχεδόν όλους τους πολιτικούς (δίχως ονόματα θέλοντας να αποφύγουμε να μας χρεώσουν ότι στηρίζουμε κάποιον σε σχέση με άλλον με κάποιον ηλίθιο συσχετισμό που συνηθίζουν διάφοροι).
Κάποιοι δε εξ αυτών, αποδοκιμάστηκαν με "γιούχα" από τη μεγαλύτερη μερίδα του πλήθους, ίσως αναγνωρίζοντας την μάλλον ψηφοθηρική και κοινωνικό-συσχετιστική παρουσία τους.
Κάποια "διαμάντια" σε ομιλίες ακούστηκαν επίσης, είτε από ασχετοσύνη, είτε από ειρήσθω εν παρόδω του λόγου-που το ελπίζουμε- όπως π.χ., "είμαστε οι απόγονοι των Χριστιανών Ορθοδόξων Ελλήνων που επί 30 αιώνες μεγαλουργούμε στον Πόντο", που προκάλεσε τον γέλωτα ακόμη και Χ.Ο. Ποντίων που το άκουσαν να εκφέρεται έτσι. Το σημειώνουμε απλώς και προχωρούμε, καθώς σε κάθε άλλο ενημερωτικό υλικό των Ποντιακών Οργανώσεων, η Ελληνική Εθνική Ιστορία είχε την αναφορά της ορθώς σημειωμένη χωρίς..σταυροειδή άλματα 30 αιώνων.
Πολύ κακή εντύπωση επίσης σημειώνεται για την εκφώνηση λόγου όπου η φρασεολογία παρέπεμπε σε εντελώς άσχετο τύπο, με πολύ μοδάτη πολίτικαλ κορέκτ λογική.
Διαρκής αναφορά, επί λέξη, στο ότι οι Πόντιοι γενοκτονήθηκαν για την ..."διαφορετικότητα" τους και όχι για το ότι ήταν Έλληνες αυτόχθονες σκέτο υπό Οθωμανικό ζυγό και επίθεση οι οποίοι υπήρξε στρατηγική επιλογή να διωχθούν. Πρέπει να ακούστηκε 7-8 φορές και να τονίστηκε ιδιαιτέρως αυτή η... "διαφορετικότητα".
Πάλι καλά, που ο προαναφερόμενος Τούρκος ομιλητής είχε βάλει εξ αρχής τα πράγματα
στη θέση τους.
Κάκιστη Εντύπωση, μας έκανε επίσης σημειολογικά αναφερόμενοι, στο ότι τα προεκλογικά υπόστεγα (αρκετά ακριβά,πολύ μεγάλων διαστάσεων και με γιγαντοθόνες)της κυβερνώσας παράταξης, αδιαφορούσαν πλήρως για την εν εξελίξει συγκέντρωση και τις εκδηλώσεις Μνήμης των Γενοκτονηθέντων Ποντίων, αφού οι εντός λιγοστοί παριστάμενοι κοίταζαν αδιάφορα και ίσως μουδιασμένα το πλήθος των Νεολαίων με τις Παραδοσιακές Ποντιακές ενδυμασίες, και δεν είχαν φροντίσει, έστω για τους τύπους, να έχουν αναρτήσει μία μαύρη κορδέλα στις ταμπέλες και στις πολυποίκιλες σημαίες τους.
Αντιθέτως απείχαν πλήρως από τις εκδηλώσεις, μα και ο κόσμος τους είχε γυρισμένη την πλάτη εξίσου και δικαίως.
Πάλι καλά, που ο προαναφερόμενος Τούρκος ομιλητής είχε βάλει εξ αρχής τα πράγματα
στη θέση τους.
Κάκιστη Εντύπωση, μας έκανε επίσης σημειολογικά αναφερόμενοι, στο ότι τα προεκλογικά υπόστεγα (αρκετά ακριβά,πολύ μεγάλων διαστάσεων και με γιγαντοθόνες)της κυβερνώσας παράταξης, αδιαφορούσαν πλήρως για την εν εξελίξει συγκέντρωση και τις εκδηλώσεις Μνήμης των Γενοκτονηθέντων Ποντίων, αφού οι εντός λιγοστοί παριστάμενοι κοίταζαν αδιάφορα και ίσως μουδιασμένα το πλήθος των Νεολαίων με τις Παραδοσιακές Ποντιακές ενδυμασίες, και δεν είχαν φροντίσει, έστω για τους τύπους, να έχουν αναρτήσει μία μαύρη κορδέλα στις ταμπέλες και στις πολυποίκιλες σημαίες τους.
Αντιθέτως απείχαν πλήρως από τις εκδηλώσεις, μα και ο κόσμος τους είχε γυρισμένη την πλάτη εξίσου και δικαίως.
Η Πορεία που ακολούθησε βρήκε το 99% του πλήθους ομόνοο του σκοπού της, εξαιρουμένου και ενός τοις εκατό, όπου είχε όρεξη για αντιπαράθεση παρατάξεων "ακραίοέτσι-ακραιοαλλιώς", και οι οποίοι απλώς υπήρξαν και η μοναδική παραφωνία της πορείας.
Το πλέον χιουμοριστικό γεγονός για εμάς, υπήρξε, όταν μας προσέγγισε νεαρός σε ηλικία ορθόδοξος μοναχός, προσπαθώντας να μας πιάσει την κουβέντα για metal μουσική (!), και ρωτώντας μας για ένα συγκρότημα αν παίζει "folk metal". Άπαξ και είπαμε, όχι, είναι Pagan, μας είπε ένα "ωχ όχι", δείχνοντας μας τα δάχτυλα του κατά την γνωστή θέση χ.ο."ευλογίας", με εμάς να απαντούμε ότι είμαστε Εθνικοί και είμαστε μια χαρά με το Pagan. Κάπου εκεί, απομακρύνθηκε μάλλον έκπληκτος και σκεπτικός. Τελικά, οι Εθνικοί, είμαστε..πανταχού παρόντες πλέον.
Στο τέλος της ημέρας, και με την 19η του Μαΐου φέτος να συμπληρώνει τα εκατό έτη από τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, αυτό το οποίο εν κατακλείδι έχει την σημασία του, είναι το ότι τίποτε, μα τίποτε δεν θα χαριστεί. Μοναδική οδός για την απόδοση Δικαιοσύνης, για την Μνήμη να βρίσκει αγωγούς νόησης και να αποτρέπει νέες τραγωδίες για την Πατρίδα μας, είναι η κατά μονάς, και η από κοινού δράση Αγώνος.
Το πλέον χιουμοριστικό γεγονός για εμάς, υπήρξε, όταν μας προσέγγισε νεαρός σε ηλικία ορθόδοξος μοναχός, προσπαθώντας να μας πιάσει την κουβέντα για metal μουσική (!), και ρωτώντας μας για ένα συγκρότημα αν παίζει "folk metal". Άπαξ και είπαμε, όχι, είναι Pagan, μας είπε ένα "ωχ όχι", δείχνοντας μας τα δάχτυλα του κατά την γνωστή θέση χ.ο."ευλογίας", με εμάς να απαντούμε ότι είμαστε Εθνικοί και είμαστε μια χαρά με το Pagan. Κάπου εκεί, απομακρύνθηκε μάλλον έκπληκτος και σκεπτικός. Τελικά, οι Εθνικοί, είμαστε..πανταχού παρόντες πλέον.
Στο τέλος της ημέρας, και με την 19η του Μαΐου φέτος να συμπληρώνει τα εκατό έτη από τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, αυτό το οποίο εν κατακλείδι έχει την σημασία του, είναι το ότι τίποτε, μα τίποτε δεν θα χαριστεί. Μοναδική οδός για την απόδοση Δικαιοσύνης, για την Μνήμη να βρίσκει αγωγούς νόησης και να αποτρέπει νέες τραγωδίες για την Πατρίδα μας, είναι η κατά μονάς, και η από κοινού δράση Αγώνος.
Οι Εθνικοί, οι πρώτοι εκδιωχθέντες και καταδιωκόμενοι των Εστιών μας και του Πολιτισμού μας από τη μήτρα των δεινών που αργότερα έστρεψε ένα δεύτερο κεφάλι της να χτυπήσει και τον Πόντο εκ νέου, το συνειδητοποιούμε κάθε στιγμή, αντιμετωπίζοντας την έως και σήμερα, μανιώδη έχθρα των διωκτών μας. Οι αντιστοιχίες και οι αναλογίες, στον αποκλειστικώς πολύ καλά σκεπτόμενο αναγνώστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου