H παρακάτω επιστολή, στάλθηκε, ως απάντηση στο άρθρο του δημοσιογράφου κ. Σπύρου Αλεξάκη, στην ιστοσελίδα του αθλητικού ραδιοφώνου της Κρήτης, "athletic radio 104, 2 FM" και αποτελεί μία φιλική επισήμανσή μας για τις αστοχίες, που κατά τη γνώμη μας, φαίνεται να αναφέρονται περισσότερο από έλλειψη γνώσης στο αντικείμενο, και όχι από εμπάθεια. Εν τούτοις, θα αναμένουμε με ενδιαφέρον μία πιθανή απάντηση και συνέχεια.
Το άρθρο του κυρίου Αλεξάκη, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
Κύριε Αλεξάκη.
Εντοπίσαμε το άρθρο σας με τη γνώμη σας για εμάς τους Εθνικούς, τυχαία μέσα στο διαδίκτυο, και θεωρήσαμε πρέπον, προς ενημέρωση τόσο προς εσάς, όσο και ως προς τους αναγνώστες σας, να σας παρέχουμε μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις, όσο πιο περιληπτικά και εγγύτερα στο ύφος του λόγου που σας είναι κατανοητός, μιας και ακριβώς αυτό το τελευταίο στοιχείο, αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα τον λόγο για τις πολλές αστοχίες που κατά τη γνώμη μας ακολουθείτε στο όλο σκεπτικό σας.
Ως αθλητικογράφος, δηλαδή, ως κάποιος ο οποίος διαχειρίζεται θέματα για τον επαγγελματικό και ακραία φανατικό κερδοσκοπικό αθλητισμό στη χώρα μας, ίσως έχετε συνηθίσει να εντοπίζετε κάθε αντιπαλότητα ως μία διαχείριση μίσους και τυφλού πάθους, όπου κάθε παράταξη, ομάδα, σύλλογος ή στρατιές των προέδρων, υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον για να έχουν αντίπαλο και να μισούν αλλήλους.
Εντοπίσαμε το άρθρο σας με τη γνώμη σας για εμάς τους Εθνικούς, τυχαία μέσα στο διαδίκτυο, και θεωρήσαμε πρέπον, προς ενημέρωση τόσο προς εσάς, όσο και ως προς τους αναγνώστες σας, να σας παρέχουμε μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις, όσο πιο περιληπτικά και εγγύτερα στο ύφος του λόγου που σας είναι κατανοητός, μιας και ακριβώς αυτό το τελευταίο στοιχείο, αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα τον λόγο για τις πολλές αστοχίες που κατά τη γνώμη μας ακολουθείτε στο όλο σκεπτικό σας.
Ως αθλητικογράφος, δηλαδή, ως κάποιος ο οποίος διαχειρίζεται θέματα για τον επαγγελματικό και ακραία φανατικό κερδοσκοπικό αθλητισμό στη χώρα μας, ίσως έχετε συνηθίσει να εντοπίζετε κάθε αντιπαλότητα ως μία διαχείριση μίσους και τυφλού πάθους, όπου κάθε παράταξη, ομάδα, σύλλογος ή στρατιές των προέδρων, υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον για να έχουν αντίπαλο και να μισούν αλλήλους.
 |
Η εικόνα αυτή επελέγη τυχαία δίχως να μας αφορά ποιοι είναι οι αντίπαλοι
|
Έτσι, είναι φυσικό, να θεωρείτε ότι : «Το μίσος των αρχαιοελληνολάγνων είναι
φυσιολογικό.Είναι το μίσος του χαμένου για εκείνον που του έκλεψε την
πρωτοκαθεδρία,αλλά μέχρι ενός σημείου,διαφορετικά γίνεσαι Εργοτελίτης και
βλέπεις οπτασίες.
Γιατί πρώτον εσύ δεν είσαι απόγονος Δωδεκαθεϊστών.Στάνταρ αυτό.Εκατό τοις εκατό οι γονείς σου,(άντε οι παππούδες),ήταν χριστιανοί,οπότε δεν κρατάς καμιά παράδοση,ούτε είναι η «πατρώα» θρησκεία σου,είναι -στις περισσότερες φορές- μια θρησκεία που διάλεξες εσύ,και δικαίωμα σου.»
Καταρχήν, δεν είμαστε «Αρχαιοελληνολάγνοι», ούτε υπάρχει μίσος του χαμένου.
Είμαστε με σαφήνεια Έλληνες Εθνικοί, όπερ σημαίνει, ότι έχουμε αποσαφηνίσει το ταυτοτικό μας στοιχείο στην αυθεντική και διαχρονική μορφή του, και δεν επιθυμούμε έναν χρονικό διακτινισμό σε κάποιο «τότε», αλλά, μία όλο και περισσότερη διεύρυνση της αυθεντικής αυτής μορφής της Ελληνικής Εθνικής Κοσμοθέασης στο τώρα και στο διηνεκές.
Η δε «πρωτοκαθεδρία» μας, δεν «κλάπηκε», αλλά έγινε απόπειρα δολοφονίας της, με μεγάλη επιτυχία θα λέγαμε, αλλά όχι οριστική, καθώς βλέπετε, λαμβάνετε μία επιστολή από τους… παραλίγο οριστικά δολοφονημένους.
Δεν έχουμε όμως κηρύξει κάποιον «ιερό πόλεμο», ούτε αποστέλλουμε οπαδικούς στρατούς να ανοίγουν με χουλιγκάνικο τρόπο και τυφλό φανατισμό τις κεφαλές των αντιπάλων μας. Κάπως έτσι δεν εκφράζονται πολλοί από τους οπαδούς των αθλητικών ομάδων που η εργασία σας είναι να γράφετε για αυτούς;
Εμείς χρησιμοποιούμε κάθε άλλο ειρηνικό μέσο, για να ενημερώνουμε τους συμπολίτες μας, για το ποιοι είμαστε, τι έχασαν στη διαδρομή οι Έλληνες, γιατί, τι στοίχισε, πώς μπορεί να επαναπροσδιοριστεί και πληθυσμιακά, τα οφέλη, τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που τους αναλογούν για αυτό.
Εσείς, μπορεί να προσδιορίζετε από επαγγελματική συνήθεια ίσως, ότι οι αντίπαλοι ξεκινούν τις δραστηριότητές των εχθροπραξιών, με συνθήματα δόλιας αγάπης και έντονου σεξουαλικού πάθους για τις μανάδες των απέναντι, και να καταλήγουν να ανοίγουν τα κεφάλια τους ή και χειρότερα να χάνουν τις ζωές τους υπερασπίζοντας κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρίες που εμπορεύονται μία ιδέα πρωταθλητισμού, εμείς όχι.
Αφήνουμε τόσο τις μητέρες των αντιπάλων μας μονοθειστών σεξουαλικώς προστατευόμενες από παράλογες ορμές , όσο και σίγουρα σκεπτόμαστε τα πεδία των μαχών να είναι εκεί που η Παιδεία πηγάζει και δημιουργεί και όχι αλάνες γρασιδιού με εισιτήριο και χορηγούς.
Τώρα, συμφώνως με το δεύτερο σημείο του σκεπτικού σας, για το κατά πόσον οι παππούδες μας ήταν χριστιανοί και άρα εμείς κακώς δηλώνουμε ότι ακολουθούμε μία Παράδοση, αν ήταν τόσο απλό, θα έπρεπε ο Ρήγας να μιλά για γκελ μπουρντάν, και εσείς να είστε οπαδός της Γαλατά Σαράι ή μίας ομάδος κάπως σαν Τουρκολιμάν Μποντρούμ.
Γιατί ούτε όλοι οι Έλληνες ήξεραν να αυτοπροσδιορίζονται οι όντως φυλετικά Έλληνες τότε, και κάποιοι ούτε καν θυμόντουσαν τη χρήση των υδραγωγείων. Για κάποιον, πολύ σαφή ιστορικό λόγο, τους είχαν αφαιρέσει το αυτονόητο από τη μνήμη τους.
Όπως ανεβοκατεβαίνουν κατηγορίες στο πρωτάθλημα οι ομάδες, βάση πολλές φορές των οικονομικών δυσχερειών τους, ή του θεατού πολέμου ανάμεσα σε επιχειρηματίες και συμφέροντα, μπορείτε να κάνετε μία –από τα μαλλιά έστω- παρομοίωση, να δείτε γιατί αναζητούμε την..Εθνική κατηγορία μας με όρους δικαίου και υπάρξεως.
Θα μπορούσαμε να σταθούμε λέξη προς λέξη, παράγραφο προς παράγραφο σε όσα είπατε, αλλά επειδή σκοπός μας δεν είναι η διένεξη, αλλά η προσέγγιση στο αντικείμενο, (όπως βλέπετε δεν έχουμε διάθεση για «ντέρμπυ» όπως συνηθίζεται, εμείς παίζουμε «φιλικό»), θα παραμείνουμε εδώ και θα σας δώσουμε πάσα fair play να μας απαντήσετε αν θέλετε σε έναν δημόσιο διάλογο που ως τέτοιος, διάλογος, δεν χρειαζόμαστε καν διαιτητή. Και αν έλθουν οι παλαίμαχοι του μίσους, δεν θα τους δώσουμε εισιτήριο εισόδου.
Φιλικά
Οίκος Ελλήνων Εθνικών -«Θύρσος»
Είμαστε με σαφήνεια Έλληνες Εθνικοί, όπερ σημαίνει, ότι έχουμε αποσαφηνίσει το ταυτοτικό μας στοιχείο στην αυθεντική και διαχρονική μορφή του, και δεν επιθυμούμε έναν χρονικό διακτινισμό σε κάποιο «τότε», αλλά, μία όλο και περισσότερη διεύρυνση της αυθεντικής αυτής μορφής της Ελληνικής Εθνικής Κοσμοθέασης στο τώρα και στο διηνεκές.
Η δε «πρωτοκαθεδρία» μας, δεν «κλάπηκε», αλλά έγινε απόπειρα δολοφονίας της, με μεγάλη επιτυχία θα λέγαμε, αλλά όχι οριστική, καθώς βλέπετε, λαμβάνετε μία επιστολή από τους… παραλίγο οριστικά δολοφονημένους.
Δεν έχουμε όμως κηρύξει κάποιον «ιερό πόλεμο», ούτε αποστέλλουμε οπαδικούς στρατούς να ανοίγουν με χουλιγκάνικο τρόπο και τυφλό φανατισμό τις κεφαλές των αντιπάλων μας. Κάπως έτσι δεν εκφράζονται πολλοί από τους οπαδούς των αθλητικών ομάδων που η εργασία σας είναι να γράφετε για αυτούς;
Εμείς χρησιμοποιούμε κάθε άλλο ειρηνικό μέσο, για να ενημερώνουμε τους συμπολίτες μας, για το ποιοι είμαστε, τι έχασαν στη διαδρομή οι Έλληνες, γιατί, τι στοίχισε, πώς μπορεί να επαναπροσδιοριστεί και πληθυσμιακά, τα οφέλη, τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που τους αναλογούν για αυτό.
Εσείς, μπορεί να προσδιορίζετε από επαγγελματική συνήθεια ίσως, ότι οι αντίπαλοι ξεκινούν τις δραστηριότητές των εχθροπραξιών, με συνθήματα δόλιας αγάπης και έντονου σεξουαλικού πάθους για τις μανάδες των απέναντι, και να καταλήγουν να ανοίγουν τα κεφάλια τους ή και χειρότερα να χάνουν τις ζωές τους υπερασπίζοντας κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρίες που εμπορεύονται μία ιδέα πρωταθλητισμού, εμείς όχι.
Αφήνουμε τόσο τις μητέρες των αντιπάλων μας μονοθειστών σεξουαλικώς προστατευόμενες από παράλογες ορμές , όσο και σίγουρα σκεπτόμαστε τα πεδία των μαχών να είναι εκεί που η Παιδεία πηγάζει και δημιουργεί και όχι αλάνες γρασιδιού με εισιτήριο και χορηγούς.
Τώρα, συμφώνως με το δεύτερο σημείο του σκεπτικού σας, για το κατά πόσον οι παππούδες μας ήταν χριστιανοί και άρα εμείς κακώς δηλώνουμε ότι ακολουθούμε μία Παράδοση, αν ήταν τόσο απλό, θα έπρεπε ο Ρήγας να μιλά για γκελ μπουρντάν, και εσείς να είστε οπαδός της Γαλατά Σαράι ή μίας ομάδος κάπως σαν Τουρκολιμάν Μποντρούμ.
Γιατί ούτε όλοι οι Έλληνες ήξεραν να αυτοπροσδιορίζονται οι όντως φυλετικά Έλληνες τότε, και κάποιοι ούτε καν θυμόντουσαν τη χρήση των υδραγωγείων. Για κάποιον, πολύ σαφή ιστορικό λόγο, τους είχαν αφαιρέσει το αυτονόητο από τη μνήμη τους.
Όπως ανεβοκατεβαίνουν κατηγορίες στο πρωτάθλημα οι ομάδες, βάση πολλές φορές των οικονομικών δυσχερειών τους, ή του θεατού πολέμου ανάμεσα σε επιχειρηματίες και συμφέροντα, μπορείτε να κάνετε μία –από τα μαλλιά έστω- παρομοίωση, να δείτε γιατί αναζητούμε την..Εθνική κατηγορία μας με όρους δικαίου και υπάρξεως.
Θα μπορούσαμε να σταθούμε λέξη προς λέξη, παράγραφο προς παράγραφο σε όσα είπατε, αλλά επειδή σκοπός μας δεν είναι η διένεξη, αλλά η προσέγγιση στο αντικείμενο, (όπως βλέπετε δεν έχουμε διάθεση για «ντέρμπυ» όπως συνηθίζεται, εμείς παίζουμε «φιλικό»), θα παραμείνουμε εδώ και θα σας δώσουμε πάσα fair play να μας απαντήσετε αν θέλετε σε έναν δημόσιο διάλογο που ως τέτοιος, διάλογος, δεν χρειαζόμαστε καν διαιτητή. Και αν έλθουν οι παλαίμαχοι του μίσους, δεν θα τους δώσουμε εισιτήριο εισόδου.
Φιλικά
Οίκος Ελλήνων Εθνικών -«Θύρσος»
http://www.athleticradio.gr/blogs/spuros-alexakis/406385-apantisi-stous-ellines-ethnikous/
ΑπάντησηΔιαγραφή